Św. Jan w swojej Ewangelii pisze, że Tomasza nie było gdy przyszedł
do nich Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Jaką radość musiał widzieć u uczniów z którymi rozmawiał i którzy
przekazali mu tę radosną wiadomość, że Pan Zmartwychwstał. Ale mimo tego, on jednak rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». Czy uczniowie, którzy przecież przebywali
razem z Tomaszem tyle czasu, nie byli dla niego wystarczającymi
świadkami zmartwychwstania Pana Jezusa. Okazało się, że dopiero
gdy po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu
i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój
i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

Bądźmy więc tymi, którzy są szczęśliwi, pomimo że bezpośrednio
na własne oczy nie widzieliśmy Pana Jezusa, to dzięki słowom i postawie życia takich autorytetów jak nasi rodzice, Św. Stanisław Kostka,
Św. Jan Paweł II, Sł. Boży Stefan Kardynał Wyszyński i wielu innych naszych świętych, męczenników wierzymy, że Jezus żyje, zmartwychwstał, żyje
w swoim kościele, pośród swego ludu.

W imieniu całej społeczności Liceum Klasycznego
im. Papieża Jana Pawła II w Ostrołęce, życzę aby Zmartwychwstały,
żyjący Pan błogosławił Wam, Waszym rodzinom i obdarzał Was swoim pokojem i mocą, w celu dalszego wytrwania w służbie Bogu i Ojczyźnie.

Henryk Gut